|
คุณลักษณะที่พึงประสงค์ในตัวบุคคล
คุณลักษณะในตัวบุคคลหรือปัจจัยเชิงมนุษย์ที่จำเป็นต้องใช้กระบวนการทางการศึกษาอบรมเข้าปลูกฝังหรือพัฒนาให้เกิดขึ้นในตัวบุคคล อันจะนำไปสู่การแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมนั้น เป็นสิ่งที่จะต้องปลูกฝังโดยการให้ความรู้ความเข้าใจ สร้างความรู้สึก
นึกคิดหรือสร้างค่านิยมที่ถูกต้องและทัศนคติที่ดีตลอดจนให้มีการประพฤติปฎิบัติที่ถูกต้องอยู่เป็นประจำจนเกิดเป็นนิสัยติดตัว
คุณลักษณะดังกล่าวจึงจะเกิดขึ้นในตัวบุคคลได้ ส่วนเทคนิคหรือกลวิธีที่จะปลูกฝังคุณลักษณะดังกล่าวให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น
ให้ได้เป็นแบบอย่างที่ดี ให้คำยกย่องชมเชย ให้แรงเสริมในด้านต่างๆ เป็นต้น จะได้กล่าวในรายละเอียดในโอกาสต่อไป
 1. นิสัยรักความสะอาด มีความเป็นระเบียบ ไม่ทิ้งขยะมูลฝอย หรือสิ่งปฏิกูลลงในที่ที่ไม่ควรทิ้ง เช่น บนถนนหนทาง ในแม่น้ำ
ลำคลอง หรือในทะเล ไม่ปล่อยให้ภายในบ้านหรือบริเวณบ้านมีความสกปรกรุงรัง เป็นต้น คุณลักษณะข้อนี้มีความสำคัญยิ่งต่อการแก้ปัญหา
สิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
2. นิสัยไม่มักง่าย คุณลักษณะข้อนี้ก็มีความสำคัญไม่น้อยกว่าข้อแรก เพราะผู้ที่มีนิสัยมักง่าย ชอบความสะดวกสบาย ทิ้งขยะมูลฝอยหรือสิ่งปฏิกูลที่เหลือใช้ลงในสิ่งแวดล้อมหรือในที่สาธารณะ อันสร้างความสกปรกรกรุงรังให้แก่สิ่งแวดล้อมสร้างมลพิษให้ บางอย่างอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของประชาชน และสร้างความเสียหายให้แก่สิ่งแวดล้อม
3. การเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน ผู้เห็นแก่ตัวไม่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น มักจะคิดเอาแต่ได้ กอบโกยเอาผลประโยชน์จากสิ่งแวดล้อมจากทรัพยากรธรรมชาติ โดยมิได้คำนึงถึงประโยชน์ในระยะยาว เช่น การเก็บสมุนไพรโดยตัดเอามาทั้งต้น หรือถอนเอามาทั้งต้น การจับสัตว์น้ำโดยใช้วิธีที่ไม่ถูกต้อง ทำให้ตัวอ่อนที่ยังไม่โตเต็มวัยต้องตาย การจับสัตว์น้ำในฤดูวางไข่ การจับสัตว์ป่า
โดยวิธีเผาป่า เป็นต้น เหล่านี้เป็นลักษณะของผู้ที่เห็นแก่ตัว เป็นการทำลายสิ่งแวดล้อม ทั้งนี้รวมไปถึงผู้ที่ตัดไม่ทำลายป่า ทำลายต้นน้ำลำธาร อันส่งผลให้เกิดภัยธรรมชาติที่เป็นอันตรายต่อส่วนรวม
4. การรู้จักพอ ไม่มีความโลภความเห็นแก่ได้ โดยปกติทรัพยากรธรรมชาติจากสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่หามาได้โดยง่าย โดยที่แทบไม่ต้องลงทุนเลย เช่น สัตว์ป่า ของป่า แร่ธาตุ น้ำมัน น้ำในแม่น้ำลำคลอง หนองบึง เป็นต้น เมื่อทรัพยากรเหล่านี้ได้มาโดยง่าย บุคคลผู้มีความโลภมักจะแสวงหามาใช้ได้มากที่สุด โดยมิได้คำนึงถึงวันหน้า มิได้คิดถึงผู้อื่นเมื่อได้มาแล้วก็ใช้อย่างฟุ่มเฟือย ไม่มีการประหยัดทรัพยากรเหล่านี้
ย่อมมีการหมดไป และยากที่จะหามาทดแทนได้ ผู้ที่มีความโลภจึงจัดว่าเป็นผู้ที่ทำลายสิ่งแวดล้อม การรู้จักความพอดีจะช่วยให้การอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อมเป็นไปอย่างได้ผล
5. การไม่เบียดเบียนผู้อื่น การไม่เบียดเบียนผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกันหรือสัตว์ ตลอดจนสิ่งแวดล้อมที่เป็นแม่น้ำลำธาร
ป่าเขาลำเนาไพรหรือท้องทะเล เป็นผลมาจากความรักและความเห็นอกเห็นใจในเพื่อนมนุษย์ ในสัตว์ตลอดจนสิ่งแวดล้อม คุณลักษณะข้อนี้
จะนำไปสู่ความรักและหวงแหนสิ่งแวดล้อม มีความต้องการที่จะปกป้องรักษา ไม่มีการทำลายสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะมีผลโดยตรงต่อการแก้ปัญหา
สิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
|
การศึกษากับการสร้างคุณลักษณะที่พึงประสงค์ 
ปัจจัยเชิงมนุษย์ 
